Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej potwierdza, że ewidencja godzin pracy w zależności od woli stron może być przygotowywana przez zleceniodawcę lub zleceniobiorcę. Ustalenia w tym zakresie powinny znaleźć się w umowie zlecenia. Strony stosunku cywilnoprawnego podlegającego pod przepisy ustanawiające minimalną stawkę godzinową, mają prawo ustalić, że informacja o ilości godzin pracy będzie wskazywana np. w miesięcznej ewidencji przepracowanych godzin, na odrębnym oświadczeniu, w rachunku do umowy czy na fakturze.
Informacja o liczbie godzin realizowania danej umowy musi być sporządzana również wtedy, gdy globalne wynagrodzenie zatrudnionej osoby jest na tyle wysokie, że nawet biorąc pod uwagę maksymalną ilość godzin trwania danego miesiąca, gwarantuje zatrudnionemu minimalną stawkę godzinową.
Powyższe znajduje odzwierciedlenie w odpowiedzi Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 7 czerwca 2017 r. na interpelację nr 12514 w sprawie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, w której podkreślono: „(…) minimalna stawka godzinowa nie ma zastosowania, w sytuacji, gdy o miejscu i czasie wykonania zlecenia lub świadczenia usług decyduje przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi i przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne (przesłanką wyłączenia ze stosowania obowiązku zapewnienia minimalnej stawki godzinowej jest więc spełnienie trzech warunków łącznie: czas, miejsce i prowizja), a także do umów dotyczących określonych usług, które polegają na osobistym sprawowaniu w sposób ciągły całodobowej opieki na osobami lub grupą osób, przy czym opieka ta jest uzasadniona ze względu na ich szczególne potrzeby w życiu codziennym, czy też ze względu na korzystanie przez te osoby z wypoczynku w miejscu oddalonym od ich miejsca zamieszkania.
Ustawa nie przewiduje odrębnego kryterium wyłączeń spod stosowania minimalnej stawki godzinowej, w tym dotyczącego umów zawartych przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi, którzy równolegle wykonują pracę na podstawie stosunku pracy.
W tym zakresie należy bowiem mieć na uwadze intencję ustawy, którą jest w szczególności przeciwdziałanie nadużywaniu umów cywilnoprawnych.
Przedmiotowa ustawa reguluje mechanizm ustalania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług. Co do zasady, strony w umowie określają sposób potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, a więc decydują czy to zleceniodawca prowadzi ewidencję przepracowanych godzin, czy też informację o liczbie godzin przedstawia zleceniobiorca.
W przypadku gdy strony w umowie nie określą sposobu potwierdzania, to zleceniobiorca przedkłada informację o liczbie godzin, w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia. Informację (np. rachunek zawierający wskazanie liczby godzin wykonania usługi lub sprawozdanie z realizacji zadań) może przedłożyć w dowolnej formie: pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej, a więc np. również pocztą elektroniczną.
Należy pamiętać, że wprowadzana regulacja dotyczy umów o charakterze cywilnoprawnym. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego (art. 3531). Mając na uwadze powyższe, strony mogą w dowolny sposób określić w umowie np. sposób i termin potwierdzenia przepracowanych godzin, czy też dookreślić liczbę godzin do przepracowania.
Uregulowana w ustawie kwestia potwierdzania liczby godzin wykonanego zlecenia lub świadczonych usług ma kluczowe znaczenie dla przeprowadzenia kontroli zapewnienia minimalnej stawki godzinowej, dlatego przepisy ustawy nie przewidują wyłączeń w tym zakresie.
Wprowadzana regulacja ma istotne znaczenie zarówno społeczne jak i gospodarcze, funkcjonowanie nowych przepisów będzie monitorowane pod względem wpływu na te obszary. Zgodnie z art. 14 ww. ustawy, po upływie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy Rada Ministrów przedstawi Sejmowi ocenę jej funkcjonowania. Ocena skuteczności zaproponowanych rozwiązań będzie podstawą do stosownego reagowania i podejmowania odpowiednich działań korygujących. (…)”.
